കണ്ണന്റെ യഥാർത്ഥ ഭക്തൻ...
കൃഷ്ണൻ പലരെയും പരീക്ഷിച്ചതായും അവരുടെ ഒക്കെ അഹങ്കാരം മാറ്റിയതയുമുള്ള കഥകൾ നാം കേട്ടിട്ടുണ്ട് ..അർജുനന്റെ..
നാരദന്റെ ...സത്യഭാമയുടെ ..ബ്രഹ്മാവിന്റെ, ഗോപികമാരുടെ അങ്ങിനെ കൃഷ്ണൻ സ്വന്തമാണ് എന്നും വിളിപ്പുറത്താണ് എന്നും അഹങ്കരിച്ചു ഓരോരുത്തരുടെയും അഹങ്കാരത്തിനു ശമനം വരുത്തി യഥാർത്ഥ ഭക്തരാക്കി മാറ്റാൻ അദ്ദേഹത്തിനുള്ള വൈഭവം അപാരം തന്നെ ..!
എങ്ങിനെ ആണ് അദ്ദേഹം ഒരു യഥാർത്ഥ ഭക്തന്റെ മനസ്സിനെ അജ്ഞതയിൽ നിന്നും അഹങ്കാരത്തിൽ നിന്നും അകറ്റി സ്വന്തം ഭക്തനാക്കുന്നതു എന്ന് ഒരു കഥയിൽ കൂടെ പറയാം!
ശ്രീകൃഷ്ണന്റെ ഏറ്റവും നല്ല ഭക്തൻ താനാണെന്ന് എപ്പോഴും അഹങ്കരിച്ചിരുന്നയാളാണ് അർജുനൻ.അർജുനന്റെ അഹങ്കാരമൊന്നു മാറ്റിയെടുക്കണം, ഒരിക്കൽ ശ്രീകൃഷ്ണൻ തീരുമാനിച്ചു. അങ്ങനെയിരിക്കെ ശ്രീകൃഷ്ണൻ അർജുനനോടൊപ്പം ഒരു ഉല്ലാസയാത്രക്കിറങ്ങി.
അർജുനാ , കുറേനാളായി ഞാൻ വേഷം മാറി പ്രജകളുടെ സന്തോഷം എന്താണ് എന്നറിയാൻ അവരുടെ ഇടയിലേക്ക് ഇറങ്ങാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്നു " ശ്രീകൃഷ്ണൻ പറഞ്ഞത് അർജുനനും സമ്മതമായി. അങ്ങനെ ശ്രീകൃഷ്ണനും അർജുനനും രണ്ടു സാധാരണക്കാരുടെ വേഷം സ്വീകരിച്ച് യാത്രയായി. കുറച്ചുദൂരം ചെന്നപ്പോൾ, അവരൊരു ബ്രാഹ്മണനെ കണ്ടു ...
അദ്ദേഹം നടന്നു തളർന്നു അവശനായിരുന്നു ....വഴിവക്കിൽ ഒരു മരത്തിൽ ചാരി അവശനായിരിക്കുന്ന അദ്ദേഹത്തോട് ..കണ്ണൻ ഭക്ഷണം കഴിക്കാൻ കൂടെ കൂടുന്നോ എന്ന് ചോദിച്ചു...അപ്പോൾ അയാൾ -
"ഞാൻ ഉണക്ക പുല്ലു മാത്രമേ ഭക്ഷിക്കാറുള്ളു എന്ന് പറഞ്ഞു ...
"ചങ്ങാതി, അങ്ങെന്തിനാണ് ഉണക്കപ്പുല്ല് തിന്നുന്നത്?. മറ്റ് ആഹാരമൊന്നുമില്ലേ?" അർജുനൻ ചോദിച്ചു. "വിശപ്പു മാറ്റാനാണ് ഞാൻ ഉണക്കപ്പുല്ല് തിന്നുന്നത്. ജീവനുള്ള യാതൊന്നും ഞാൻ ആഹാരാമാക്കാറില്ല. ആരെയും വേദനിപ്പിക്കുന്നത് എനിക്ക് ഇഷ്ടവുമില്ല". ബ്രാഹ്മണൻ പറഞ്ഞു. ബ്രാഹ്മണന്റെ മറുപടി അർജുനനെ അത്ഭുതപ്പെടുത്തി.
അപ്പോളാണ് അദ്ദേഹം അരയിൽ തൂക്കിയിരിക്കുന്നു വാള് അർജുനന്റെ ശ്രദ്ധയിൽ പെട്ടത് ...
അർജുനൻ ചോദിച്ചു, "ആരെയും വേദനപ്പിക്കില്ലെന്ന് അങ്ങ് പറഞ്ഞല്ലോ. പിന്നെന്തിനാണ് അങ്ങ് വാളുമായി നടക്കുന്നത്?" "എനിക്ക് നാലുപേരെ കൊല്ലാനുണ്ട്‌....അതിനാണ് ഈ വാൾ". ബ്രാഹ്മണൻ ഉച്ചത്തിൽ പറഞ്ഞു.
"ശല്യക്കാരനായ നാരദനെപ്പറ്റി കേട്ടിട്ടില്ലേ?
ഒരാൾ നാരദനാണ്". ബ്രാഹ്മണൻ പറഞ്ഞു.
"അതിനു നാരദൻ എന്ത് തെറ്റ് ചെയ്തു?".
അർജുനൻ ചോദിച്ചു. "എപ്പോഴും നാരായണ.....നാരായണ എന്ന് വിളിച്ച് എന്റെ ഭഗവാനെ അയാൾ ശല്യപ്പെടുത്തുകയാണ്. അതുകൊണ്ട് ഭഗവാന് സമാധാനമായി ഒന്നുറങ്ങാൻ പോലും കഴിയുന്നില്ല. അദ്ദേഹത്തിന് അൽപ്പം വിശ്രമം വേണ്ടേ....?". ബ്രാഹ്മണൻ മറുപടി പറഞ്ഞു.
ഉടനെത്തന്നെ അർജുനൻ ചോദിച്ചു, "അപ്പോൾ രണ്ടാമത്തെയാളോ?".
"ദ്രൗപദി. പാണ്ഡവരുടെ വനവാസക്കാലത്ത് അവൾ കാട്ടിലേക്ക് എന്റെ ഭഗവാനെ വിളിച്ചു വരുത്തി. എന്നിട്ടോ.....അക്ഷയപാത്രത്തിൽ നിന്ന് അദ്ദേഹത്തെ എച്ചിൽ തീറ്റിച്ചു...... അതുകൊണ്ട് അവളെയും കൊല്ലണം". ബ്രാഹ്മണൻ പറഞ്ഞു.
"മൂന്നാമത്തെ ആളോ?". പാർത്ഥൻ വീണ്ടും തിരക്കി.
"അത് പ്രഹ്ലാദനാണ്. തൂണിൽനിന്ന് ഭഗവാനെ നരസിംഹമാക്കി പുറത്തു ചാടിച്ചത് അവനാണ്".
ബ്രാഹ്മണൻ ഒന്നുനിർത്തിയിട്ട് വീണ്ടും പറഞ്ഞു. ഇനി നാലാമനാരെന്നറിയണം അല്ലെ?.
എന്റെ ഭഗവാനെ വെറും തേരാളിയാക്കിയ അർജുനനില്ലെ........അവനേയും ഞാൻ വെറുതെവിടില്ല".
ബ്രാഹ്മണൻ കോപത്തോടെ പറഞ്ഞു നിർത്തി. ബ്രാഹ്മണന്റെ മറുപടികേട്ട് അർജുനന്റെ നാവ് വരണ്ടു. കാലുകൾ മെല്ലെ വിറയ്ക്കാൻ തുടങ്ങി.ഈ ബ്രാഹ്മണന്റെ വിഷ്ണുഭക്തി അപാരം തന്നെ! ഈ ഭക്തിക്കു മുന്നിൽ താനെത്രയോ നിസ്സാരൻ........അർജുനൻ ചിന്തിച്ചു.
ഇതെല്ലം കണ്ടു ഊറിച്ചിരിച്ചു കൊണ്ട് ...
കൃഷ്ണൻ അർജുനനോട് ചോദിച്ചു ..ഇപ്പോൾ നീ ചിന്തിക്കുന്നത് എന്താണ് പാർത്ഥാ ..അതും ഞാൻ അറിയുന്നു ...
നിസ്സാരനും ആഅവശനുമായ ഈ ബ്രാഹ്മണൻ കൊല്ലാൻ നടക്കുന്നതെല്ലാം മഹാ വീരന്മാർ പലയുഗത്തിൽ പല ദേശങ്ങളിൽ ജീവിക്കുന്നവർ..ഇദ്ദേഹത്തിന് ഇതെങ്ങിനെ സാധ്യമാകും എന്നല്ലേ...?
നീയൊരു കാര്യം ചെയ്യൂ അദ്ദേഹം കഴിക്കാനായി എടുക്കുന്ന ആ ഒരു പുൽത്തുമ്പു എനിക്ക് വാങ്ങി കൊണ്ട് തരു ....!
അർജുനൻ കേട്ടപാതി കേൾക്കാത്ത പാതി ആ ബ്രാഹ്മണന്റെ അടുത്തേക്ക് ഓടി അദ്ദേഹം അമൃത് കഴിക്കുകന്നതു പോലെ ഓരോ ഉണക്ക പുല്ലുകാലും കഴിക്കുന്നു അർജുനൻ ഓടിച്ചെന്നു അദ്ദേഹത്തിന്റെ ഇടതു കയ്യിലിരിക്കുന്ന ഒരു പുൽത്തുമ്പിൽ പിടിച്ചു അതിശയം തന്നെ ...
പുൽത്തുമ്പു വരുന്നില്ല ..
കാരിരുമ്പിനേക്കാൾ കട്ടി വലിച്ചു നോക്കി ..
കിട്ടുന്നില്ല..ബ്രാഹ്മണൻ പരിഹാസത്തോടെ ഈ പരിശ്രമം കണ്ടു ചിരിച്ചു കൊണ്ട് തീറ്റ തുടർന്നു ..അർജുനൻ അവശനായി ശ്രമം ഉപേക്ഷിച്ചു കണ്ണന്റെ അടുത്തേക്ക് തിരിച്ചു വന്നു ...കൃഷ്ണ ഇയാൾ ചില്ലറക്കാരനല്ല ....
എനിക്ക് സ്പർശിച്ചപ്പോൾ തന്നെ അതികഠിനമായി തോന്നിയ പുല്ലു അമൃത് പോലെ ആഹരിക്കുന്നു അതിശയം തന്നെ ....
അർജുനാ ..നീ എന്ത് വിചാരിച്ചാണ് ..ആ പുല്ലിന്റെ അറ്റത്തു പിടിച്ചത്...?കൃഷ്ണൻ
തന്റെ സ്വത സിദ്ധമായ ചിരിയോടു കൂടി ചോദിച്ചു ..
നിസ്സാരനായ ഇവൻറെ അഹങ്കാരം കണ്ടില്ലേ ..മഹാനുഭാവനായ എന്നെ നിഗ്രഹിക്കണം എന്ന് വിചാരിക്കുന്നു പുല്ലു തിന്നുന്ന ഇവനോ എന്നെ തോൽപ്പിക്കുന്നത്..എന്നുവിചാരിച്ചാണ് ഞാൻ അതിൽ സ്പർശിച്ചത് കണ്ണ എന്ന് പറഞ്ഞു...
മഹാഭക്തനായ ഇദ്ദേഹത്തിന്റെ കൈകളിൽ നിന്നും ഒരു പുൽനാമ്പു കിട്ടുവാൻ ഞാൻ യോഗ്യനാണോ ..എന്ന് ചിന്തിച്ചു കൊണ്ട് ആ പുൽനാമ്പിൽ പിടിക്കു എന്ന് കണ്ണൻ പറഞ്ഞത് കേട്ട് അർജുനൻ വീണ്ടും പോയി ...
കൃഷ്ണഭക്തനായ ഇദ്ദേഹത്തിന്റെ മുൻപിൽ ഞാൻ എത്ര നിസ്സാരൻ എന്ന് കരുതി വീണ്ടും ആ പുൽനാമ്പിൽ പിടിച്ചു ...അത്ഭുതം ..ആ പുൽ നാമ്പ്..വളരെ നിസ്സാരമായി അർജുനന്റെ കൈകളിൽ എത്തി അർജുനൻ ആ ഭക്തന്റെ കാലുകളിലേക്കു വീണു ..അങ്ങയുടെ മുൻപിൽ ഞാൻ എത്ര നിസ്സാരൻ എന്ന് പറഞ്ഞു കണ്ണുയർത്തിയ അർജുനൻ കണ്ടത് ആകാശത്തോളം ഉയരത്തിൽ നിൽക്കുന്ന ആജാനുബാഹുവും ചിരം ജീവിയുമായ ..
സാക്ഷാൽ ഹനുമാൻ സ്വാമി ....
ഹൃദയം തന്നെ രാമനായി മാറ്റിവെച്ച ഭക്ത ഹനുമാൻ അദ്ദേഹം വിചാരിച്ചാൽ ...എന്താണ് നടക്കാത്തത്..കടിക്കുന്നതെല്ലാം കരിമ്പും കുടിക്കുന്നതെല്ലാം തേനുമായി തീരട്ടെ എന്ന് അനുഗ്രഹം കിട്ടിയ ചിരംഞ്ജീവിയായ ഹനുമത് ദർശനം നേടി അർജുനൻ അഹങ്കാരത്തിൽ നിന്ന് മോചിതനായി...
ഹരേ രാമ ഹരേ രാമ രാമ രാമ ഹരേ ഹരേ ...!
എല്ലാവരും ഈശ്വരന്റെ കണ്ണിൽ ഒരുപോലെ ആണ് അതിൽ വലിപ്പ ചെറുപ്പമില്ല ..വലിയ ഭക്തൻ ചെറിയ ഭക്തൻ പണക്കാരൻ പർവപ്പെട്ടവൻ എന്നില്ല ...ഉള്ളിൽ ഈശ്വരനുണ്ട് എങ്കിൽ എല്ലാവരും ഒരു തരത്തിൽ അല്ലെങ്കിൽ മറ്റൊരു തരത്തിൽ ശക്തന്മാരും യോഗ്യരും തന്നെ..
🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏
ലോക സമസ്ത സുഖിനോ ഭവന്തു*
ഓം അസതോ മാ സദ്ഗമയ
തമസോ മാ ജ്യോതിർഗമയാ
മ്ര്യത്യോർമാ അമ്രതംഗമയ
ഓം ശാന്തി: ശാന്തി:
🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏
ലോകത്തിലെ ഏറ്റവും മഹത്തായ സംസ്കാരമായ സനാതന ധര്‍മ്മത്തെ കുറിച്ച് അറിയുവാൻ ഏവര്ക്കും സുസ്വാഗതം...!
സനാതന ധര്‍മത്തെ അറിയാന്‍, അറിയിക്കാന്‍ പ്രചരിപ്പിക്കാന്‍ എന്റെ ഈ Blog തുടർന്ന് വായിക്കുക.പകര്‍ന്ന് തരാം അറിവുകള്‍.
സ്നേഹപൂർവ്വം -Nandhu Ramachandran
കൃഷ്ണൻ പലരെയും പരീക്ഷിച്ചതായും അവരുടെ ഒക്കെ അഹങ്കാരം മാറ്റിയതയുമുള്ള കഥകൾ നാം കേട്ടിട്ടുണ്ട് ..അർജുനന്റെ..
നാരദന്റെ ...സത്യഭാമയുടെ ..ബ്രഹ്മാവിന്റെ, ഗോപികമാരുടെ അങ്ങിനെ കൃഷ്ണൻ സ്വന്തമാണ് എന്നും വിളിപ്പുറത്താണ് എന്നും അഹങ്കരിച്ചു ഓരോരുത്തരുടെയും അഹങ്കാരത്തിനു ശമനം വരുത്തി യഥാർത്ഥ ഭക്തരാക്കി മാറ്റാൻ അദ്ദേഹത്തിനുള്ള വൈഭവം അപാരം തന്നെ ..!
എങ്ങിനെ ആണ് അദ്ദേഹം ഒരു യഥാർത്ഥ ഭക്തന്റെ മനസ്സിനെ അജ്ഞതയിൽ നിന്നും അഹങ്കാരത്തിൽ നിന്നും അകറ്റി സ്വന്തം ഭക്തനാക്കുന്നതു എന്ന് ഒരു കഥയിൽ കൂടെ പറയാം!
ശ്രീകൃഷ്ണന്റെ ഏറ്റവും നല്ല ഭക്തൻ താനാണെന്ന് എപ്പോഴും അഹങ്കരിച്ചിരുന്നയാളാണ് അർജുനൻ.അർജുനന്റെ അഹങ്കാരമൊന്നു മാറ്റിയെടുക്കണം, ഒരിക്കൽ ശ്രീകൃഷ്ണൻ തീരുമാനിച്ചു. അങ്ങനെയിരിക്കെ ശ്രീകൃഷ്ണൻ അർജുനനോടൊപ്പം ഒരു ഉല്ലാസയാത്രക്കിറങ്ങി.
അർജുനാ , കുറേനാളായി ഞാൻ വേഷം മാറി പ്രജകളുടെ സന്തോഷം എന്താണ് എന്നറിയാൻ അവരുടെ ഇടയിലേക്ക് ഇറങ്ങാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്നു " ശ്രീകൃഷ്ണൻ പറഞ്ഞത് അർജുനനും സമ്മതമായി. അങ്ങനെ ശ്രീകൃഷ്ണനും അർജുനനും രണ്ടു സാധാരണക്കാരുടെ വേഷം സ്വീകരിച്ച് യാത്രയായി. കുറച്ചുദൂരം ചെന്നപ്പോൾ, അവരൊരു ബ്രാഹ്മണനെ കണ്ടു ...
അദ്ദേഹം നടന്നു തളർന്നു അവശനായിരുന്നു ....വഴിവക്കിൽ ഒരു മരത്തിൽ ചാരി അവശനായിരിക്കുന്ന അദ്ദേഹത്തോട് ..കണ്ണൻ ഭക്ഷണം കഴിക്കാൻ കൂടെ കൂടുന്നോ എന്ന് ചോദിച്ചു...അപ്പോൾ അയാൾ -
"ഞാൻ ഉണക്ക പുല്ലു മാത്രമേ ഭക്ഷിക്കാറുള്ളു എന്ന് പറഞ്ഞു ...
"ചങ്ങാതി, അങ്ങെന്തിനാണ് ഉണക്കപ്പുല്ല് തിന്നുന്നത്?. മറ്റ് ആഹാരമൊന്നുമില്ലേ?" അർജുനൻ ചോദിച്ചു. "വിശപ്പു മാറ്റാനാണ് ഞാൻ ഉണക്കപ്പുല്ല് തിന്നുന്നത്. ജീവനുള്ള യാതൊന്നും ഞാൻ ആഹാരാമാക്കാറില്ല. ആരെയും വേദനിപ്പിക്കുന്നത് എനിക്ക് ഇഷ്ടവുമില്ല". ബ്രാഹ്മണൻ പറഞ്ഞു. ബ്രാഹ്മണന്റെ മറുപടി അർജുനനെ അത്ഭുതപ്പെടുത്തി.
അപ്പോളാണ് അദ്ദേഹം അരയിൽ തൂക്കിയിരിക്കുന്നു വാള് അർജുനന്റെ ശ്രദ്ധയിൽ പെട്ടത് ...
അർജുനൻ ചോദിച്ചു, "ആരെയും വേദനപ്പിക്കില്ലെന്ന് അങ്ങ് പറഞ്ഞല്ലോ. പിന്നെന്തിനാണ് അങ്ങ് വാളുമായി നടക്കുന്നത്?" "എനിക്ക് നാലുപേരെ കൊല്ലാനുണ്ട്‌....അതിനാണ് ഈ വാൾ". ബ്രാഹ്മണൻ ഉച്ചത്തിൽ പറഞ്ഞു.
"ശല്യക്കാരനായ നാരദനെപ്പറ്റി കേട്ടിട്ടില്ലേ?
ഒരാൾ നാരദനാണ്". ബ്രാഹ്മണൻ പറഞ്ഞു.
"അതിനു നാരദൻ എന്ത് തെറ്റ് ചെയ്തു?".
അർജുനൻ ചോദിച്ചു. "എപ്പോഴും നാരായണ.....നാരായണ എന്ന് വിളിച്ച് എന്റെ ഭഗവാനെ അയാൾ ശല്യപ്പെടുത്തുകയാണ്. അതുകൊണ്ട് ഭഗവാന് സമാധാനമായി ഒന്നുറങ്ങാൻ പോലും കഴിയുന്നില്ല. അദ്ദേഹത്തിന് അൽപ്പം വിശ്രമം വേണ്ടേ....?". ബ്രാഹ്മണൻ മറുപടി പറഞ്ഞു.
ഉടനെത്തന്നെ അർജുനൻ ചോദിച്ചു, "അപ്പോൾ രണ്ടാമത്തെയാളോ?".
"ദ്രൗപദി. പാണ്ഡവരുടെ വനവാസക്കാലത്ത് അവൾ കാട്ടിലേക്ക് എന്റെ ഭഗവാനെ വിളിച്ചു വരുത്തി. എന്നിട്ടോ.....അക്ഷയപാത്രത്തിൽ നിന്ന് അദ്ദേഹത്തെ എച്ചിൽ തീറ്റിച്ചു...... അതുകൊണ്ട് അവളെയും കൊല്ലണം". ബ്രാഹ്മണൻ പറഞ്ഞു.
"മൂന്നാമത്തെ ആളോ?". പാർത്ഥൻ വീണ്ടും തിരക്കി.
"അത് പ്രഹ്ലാദനാണ്. തൂണിൽനിന്ന് ഭഗവാനെ നരസിംഹമാക്കി പുറത്തു ചാടിച്ചത് അവനാണ്".
ബ്രാഹ്മണൻ ഒന്നുനിർത്തിയിട്ട് വീണ്ടും പറഞ്ഞു. ഇനി നാലാമനാരെന്നറിയണം അല്ലെ?.
എന്റെ ഭഗവാനെ വെറും തേരാളിയാക്കിയ അർജുനനില്ലെ........അവനേയും ഞാൻ വെറുതെവിടില്ല".
ബ്രാഹ്മണൻ കോപത്തോടെ പറഞ്ഞു നിർത്തി. ബ്രാഹ്മണന്റെ മറുപടികേട്ട് അർജുനന്റെ നാവ് വരണ്ടു. കാലുകൾ മെല്ലെ വിറയ്ക്കാൻ തുടങ്ങി.ഈ ബ്രാഹ്മണന്റെ വിഷ്ണുഭക്തി അപാരം തന്നെ! ഈ ഭക്തിക്കു മുന്നിൽ താനെത്രയോ നിസ്സാരൻ........അർജുനൻ ചിന്തിച്ചു.
ഇതെല്ലം കണ്ടു ഊറിച്ചിരിച്ചു കൊണ്ട് ...
കൃഷ്ണൻ അർജുനനോട് ചോദിച്ചു ..ഇപ്പോൾ നീ ചിന്തിക്കുന്നത് എന്താണ് പാർത്ഥാ ..അതും ഞാൻ അറിയുന്നു ...
നിസ്സാരനും ആഅവശനുമായ ഈ ബ്രാഹ്മണൻ കൊല്ലാൻ നടക്കുന്നതെല്ലാം മഹാ വീരന്മാർ പലയുഗത്തിൽ പല ദേശങ്ങളിൽ ജീവിക്കുന്നവർ..ഇദ്ദേഹത്തിന് ഇതെങ്ങിനെ സാധ്യമാകും എന്നല്ലേ...?
നീയൊരു കാര്യം ചെയ്യൂ അദ്ദേഹം കഴിക്കാനായി എടുക്കുന്ന ആ ഒരു പുൽത്തുമ്പു എനിക്ക് വാങ്ങി കൊണ്ട് തരു ....!
അർജുനൻ കേട്ടപാതി കേൾക്കാത്ത പാതി ആ ബ്രാഹ്മണന്റെ അടുത്തേക്ക് ഓടി അദ്ദേഹം അമൃത് കഴിക്കുകന്നതു പോലെ ഓരോ ഉണക്ക പുല്ലുകാലും കഴിക്കുന്നു അർജുനൻ ഓടിച്ചെന്നു അദ്ദേഹത്തിന്റെ ഇടതു കയ്യിലിരിക്കുന്ന ഒരു പുൽത്തുമ്പിൽ പിടിച്ചു അതിശയം തന്നെ ...
പുൽത്തുമ്പു വരുന്നില്ല ..
കാരിരുമ്പിനേക്കാൾ കട്ടി വലിച്ചു നോക്കി ..
കിട്ടുന്നില്ല..ബ്രാഹ്മണൻ പരിഹാസത്തോടെ ഈ പരിശ്രമം കണ്ടു ചിരിച്ചു കൊണ്ട് തീറ്റ തുടർന്നു ..അർജുനൻ അവശനായി ശ്രമം ഉപേക്ഷിച്ചു കണ്ണന്റെ അടുത്തേക്ക് തിരിച്ചു വന്നു ...കൃഷ്ണ ഇയാൾ ചില്ലറക്കാരനല്ല ....
എനിക്ക് സ്പർശിച്ചപ്പോൾ തന്നെ അതികഠിനമായി തോന്നിയ പുല്ലു അമൃത് പോലെ ആഹരിക്കുന്നു അതിശയം തന്നെ ....
അർജുനാ ..നീ എന്ത് വിചാരിച്ചാണ് ..ആ പുല്ലിന്റെ അറ്റത്തു പിടിച്ചത്...?കൃഷ്ണൻ
തന്റെ സ്വത സിദ്ധമായ ചിരിയോടു കൂടി ചോദിച്ചു ..
നിസ്സാരനായ ഇവൻറെ അഹങ്കാരം കണ്ടില്ലേ ..മഹാനുഭാവനായ എന്നെ നിഗ്രഹിക്കണം എന്ന് വിചാരിക്കുന്നു പുല്ലു തിന്നുന്ന ഇവനോ എന്നെ തോൽപ്പിക്കുന്നത്..എന്നുവിചാരിച്ചാണ് ഞാൻ അതിൽ സ്പർശിച്ചത് കണ്ണ എന്ന് പറഞ്ഞു...
മഹാഭക്തനായ ഇദ്ദേഹത്തിന്റെ കൈകളിൽ നിന്നും ഒരു പുൽനാമ്പു കിട്ടുവാൻ ഞാൻ യോഗ്യനാണോ ..എന്ന് ചിന്തിച്ചു കൊണ്ട് ആ പുൽനാമ്പിൽ പിടിക്കു എന്ന് കണ്ണൻ പറഞ്ഞത് കേട്ട് അർജുനൻ വീണ്ടും പോയി ...
കൃഷ്ണഭക്തനായ ഇദ്ദേഹത്തിന്റെ മുൻപിൽ ഞാൻ എത്ര നിസ്സാരൻ എന്ന് കരുതി വീണ്ടും ആ പുൽനാമ്പിൽ പിടിച്ചു ...അത്ഭുതം ..ആ പുൽ നാമ്പ്..വളരെ നിസ്സാരമായി അർജുനന്റെ കൈകളിൽ എത്തി അർജുനൻ ആ ഭക്തന്റെ കാലുകളിലേക്കു വീണു ..അങ്ങയുടെ മുൻപിൽ ഞാൻ എത്ര നിസ്സാരൻ എന്ന് പറഞ്ഞു കണ്ണുയർത്തിയ അർജുനൻ കണ്ടത് ആകാശത്തോളം ഉയരത്തിൽ നിൽക്കുന്ന ആജാനുബാഹുവും ചിരം ജീവിയുമായ ..
സാക്ഷാൽ ഹനുമാൻ സ്വാമി ....
ഹൃദയം തന്നെ രാമനായി മാറ്റിവെച്ച ഭക്ത ഹനുമാൻ അദ്ദേഹം വിചാരിച്ചാൽ ...എന്താണ് നടക്കാത്തത്..കടിക്കുന്നതെല്ലാം കരിമ്പും കുടിക്കുന്നതെല്ലാം തേനുമായി തീരട്ടെ എന്ന് അനുഗ്രഹം കിട്ടിയ ചിരംഞ്ജീവിയായ ഹനുമത് ദർശനം നേടി അർജുനൻ അഹങ്കാരത്തിൽ നിന്ന് മോചിതനായി...
ഹരേ രാമ ഹരേ രാമ രാമ രാമ ഹരേ ഹരേ ...!
എല്ലാവരും ഈശ്വരന്റെ കണ്ണിൽ ഒരുപോലെ ആണ് അതിൽ വലിപ്പ ചെറുപ്പമില്ല ..വലിയ ഭക്തൻ ചെറിയ ഭക്തൻ പണക്കാരൻ പർവപ്പെട്ടവൻ എന്നില്ല ...ഉള്ളിൽ ഈശ്വരനുണ്ട് എങ്കിൽ എല്ലാവരും ഒരു തരത്തിൽ അല്ലെങ്കിൽ മറ്റൊരു തരത്തിൽ ശക്തന്മാരും യോഗ്യരും തന്നെ..
🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏
ലോക സമസ്ത സുഖിനോ ഭവന്തു*
ഓം അസതോ മാ സദ്ഗമയ
തമസോ മാ ജ്യോതിർഗമയാ
മ്ര്യത്യോർമാ അമ്രതംഗമയ
ഓം ശാന്തി: ശാന്തി:
🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏
ലോകത്തിലെ ഏറ്റവും മഹത്തായ സംസ്കാരമായ സനാതന ധര്‍മ്മത്തെ കുറിച്ച് അറിയുവാൻ ഏവര്ക്കും സുസ്വാഗതം...!
സനാതന ധര്‍മത്തെ അറിയാന്‍, അറിയിക്കാന്‍ പ്രചരിപ്പിക്കാന്‍ എന്റെ ഈ Blog തുടർന്ന് വായിക്കുക.പകര്‍ന്ന് തരാം അറിവുകള്‍.
സ്നേഹപൂർവ്വം -Nandhu Ramachandran
No comments:
Post a Comment