ശ്രീമദ് നാരായണീയം - ദശകം 42

 ശ്രീമദ് നാരായണീയം - ദശകം 42

ശകടാസുരനിഗ്രഹവര്‍ണ്ണനം

ശ്ലോകം 1 മുതൽ 11 വരെ

ശ്ലോകം :- 42 / 1

*****************

കദാപി ജന്മാര്‍ക്ഷദിനേ തവ പ്രഭോ !

നിമന്ത്രിത-ജ്ഞതിവധൂ മഹീസുരാഃ

മഹാനസസ്ത്വ‍ാം സവിധേ നിധായ സാ

മഹാനസാദൗ വവൃതേ വ്രജേശ്വരീ

അർത്ഥം :-

***********

അല്ലയോ പ്രഭോ ! ഒരിക്കല്‍ അങ്ങയുടെ ജന്മദിനത്തില്‍ ക്ഷണിയ്ക്കപ്പെട്ട ബന്ധുക്ക‍ള്‍ , സ്ത്രീകള്‍ , വിപ്രേന്ദ്രന്മാര്‍ ഇവരോടുകൂടിയ ആ വ്രജനായികയായ യശോദ അങ്ങയെ വലിയൊരു ശകടത്തിന്റെ സമീപത്തില്‍ കിടത്തി അടുക്കള മുതലായ സ്ഥലങ്ങളി‍ല്‍ ശ്രദ്ധിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു.

ശ്ലോകം :-42 / 2

****************

തതോ ഭവത്ത്രാണ-നിയുക്തബാലക-

പ്രഭീതിസംക്രന്ദന- സങ്കുലാരവൈഃ

വിമിശ്രമശ്രാവി ഭവത്സമീപതഃ

പരിസ്പുടദ്ദാരുചടച്ചടാരവഃ

അർത്ഥം :-

************

അതില്‍പിന്നെ അങ്ങയുടെ സമീപത്തില്‍നിന്നു നാലുഭാഗത്തുനിന്നു പൊട്ടുന്ന മരങ്ങളുടെ ചടചടാ ശബ്ദം, അങ്ങയെ നോക്കിക്കൊള്ളൂവാന്‍ നിയുക്തരായിരിക്കുന്ന ബാലകന്മാരുടെ ഭയന്നുകൊണ്ടുള്ള ആര്‍ത്തനാദങ്ങളാല്‍ വ്യകുലമായ ശബ്ദത്തോടുകൂടി ഇടകലര്‍ന്ന് കേള്‍ക്കപ്പെട്ടു.

ശ്ലോകം :- 42 / 3

*****************

തതസ്തദാകര്‍ണ്ണന സംഭ്രമ ശ്രമ –

പ്രകമ്പി വക്ഷോജഭരാ വ്രജ‍ാംഗനാഃ

ഭവന്തമന്തര്‍ദ്ദദൃശുഃ സമന്തതോഃ

വിനിഷ്പതദ്ദാരുണദാരുമദ്ധ്യഗം

അർത്ഥം :-

***********

അനന്തരം അതുകേട്ട് പരിഭ്രമിച്ചോടുകയാല്‍ കിതച്ചു തുളൂമ്പുന്ന കുചഭാരത്തോടുകൂടിയ ഗോപനാരിക‍ള്‍; ചുറ്റും പൊട്ടിച്ചിതറിവിഴുന്ന ഭയങ്കരങ്ങളായ മരക്കഷണങ്ങളുടെ മദ്ധ്യത്തില്‍ സ്ഥിതിചെയ്യുന്ന അങ്ങയെ ഗൃഹത്തിന്നുള്ളി‍ല്‍ ദര്‍ശിച്ചു.

ശ്ലോകം :-42 / 4

*****************

ശിശോരഹോ ! കിം കിമഭൂദിതി ദ്രുതം

പ്രധാവ്യ നന്ദഃ പശുപാശ്ച ഭൂസുരാഃ

ഭവന്തമാലോക്യ യശോദയാ ധൃതം

സമാസ്വസന്നശ്രൂജാലര്‍ദ്രലോചനാഃ

അർത്ഥം :-

***********

നന്ദഗോപനും പശുപന്മാരും വിപ്രന്മാരും ‘അയ്യോ! ശിശുവിന്നു എന്തു പറ്റി, എന്തു പറ്റി’ എന്ന് (ചോദിച്ചുകൊണ്ട്) വേഗത്തില്‍ ഓടിവന്നു യശോദയാ‍ല്‍ എടുക്കപ്പെട്ടിരുന്ന അങ്ങയെ നോക്കിയിട്ട് കണ്ണീര്‍നിറഞ്ഞ നേത്രങ്ങളോടുകൂടിയവളായി വഴിപോലേ ആശ്വസിച്ചു.

ശ്ലോകം :- 42 / 5

*****************

കസ്കോ നു കൗതസ്കുത ഏഷ വിസ്മയോ,

വിശങ്കടം യച്ഛകടം വിപാടിതം;

ന കാരണം കിഞ്ചിദിഹേതി തേ സ്ഥിതാഃ

സ്വനാസികാദത്തകരാസ്ത്വദീക്ഷകാഃ

അർത്ഥം :-

***********

ഇതു എന്തുതന്നെയാണ്? ആശ്ചര്‍യ്യകരംതന്നെ! ഇതെവിടെനിന്നുണ്ടായി? യതൊന്നിനാലാണ് വിശാലമായ ഈ വണ്ടി ഉടച്ചുതകര്‍ക്കപ്പെട്ടതു ? ഇതിന്നു കാരണം യാതൊന്നുമില്ലല്ലോ ? എന്നിങ്ങിനെ അവര്‍ അങ്ങയെ നോക്കുന്നവരായി തങ്ങളുടെ മൂക്കിന്മേല്‍ വിരല്‍വെച്ചുകൊണ്ട് നിന്നു.

ശ്ലോകം :- 42 / 6

******************

കുമാരകസ്യാസ്യ പയോധരാര്‍ത്ഥിനഃ

പ്രരോദനേ ലോലപദ‍ാംബുജാഹതം,

മയാ മയാ ദൃഷ്ടമനോ വിപര്യഗാ ’

ദിതീശ ! തേ പാലകബാലകാ ജഗുഃ

അർത്ഥം :-

************

ഈ കുട്ടി മുലകുടിപ്പാനാഗ്രഹിച്ചു കരഞ്ഞുകൊണ്ടിരുന്നപ്പോള്‍ ശകടം, കുടയുന്ന കാല്‍കൊണ്ട് ചവിട്ടപ്പെട്ട് മറിഞ്ഞുവീഴുന്നതു എന്നാല്‍ കാണപ്പെട്ടു; എന്നാല്‍ കാണപ്പെട്ടു, എന്നിങ്ങനെ, ഹേ ഭഗവന്‍ ! അങ്ങയെ കാത്തുകൊണ്ടിരുന്ന ബാലന്മാര്‍ പ്രസ്ഥാപിച്ചു.

ശ്ലോകം :- 42 / 7

*****************

ഭിയാ തദാ കിശ്ചിദജാനതാമിദം

കുമാരകാണാമതിദുര്‍ഘടം വചഃ ’

ഭവത്പ്രഭാവാവിദുരൈരിതീരിതം,

മനാഗിവാശങ്ക്യത ദൃഷ്ടപൂതനൈഃ

അർത്ഥം :-

************

ശകടം മറിഞ്ഞുവീണസമയം ഭയംനിമിത്തം യാതൊന്നുംതന്നെ തിരിച്ചറിയാത്തവരായ കുട്ടികളുടെ ഇപ്രകാരമുള്ള വാക്ക് തീരെ യോജിപ്പില്ലാത്തതാണ് എന്ന് അങ്ങയുടെ മാഹാത്മ്യം അറിയാത്തവരാല്‍ അഭിപ്രായപ്പെടപ്പെട്ടു.പൂതനയെക്കണ്ടവരാ‍ല്‍ അല്പമൊന്നു ശങ്കിക്കപ്പെട്ടു.

ശ്ലോകം :- 42 / 8

*****************

പ്രവാലതാമ്രം കിമിദം പദം ക്ഷതം ?

സരോജരമ്യൗ നു കരൗ വിരോജിതൗ ?

ഇതി പ്രസര്‍പ്പത്കരുണാതരംഗിതാഃ

ത്വദംഗമാപസ്പ്യശുരംഗനാജനാഃ

അർത്ഥം :-

***********

സ്ത്രീജനങ്ങള്‍ തളിര്‍പോലെ ചുവന്നിരിക്കുന്നതായ ഈ കാ‍ല്‍ വൃണപ്പെട്ടുവോ, ചെന്താമരപോലെ കമനീയങ്ങളായ കൈകളി‍ല്‍ മുറിപെട്ടുവോ’ എന്നിങ്ങിനെ പറഞ്ഞുകൊണ്ട് കരൂനാതരംഗിതമാനസകളായി അങ്ങയുടെ ഓരോ അംഗത്തേയും തൊട്ടുതലോടി.

ശ്ലോകം :- 42 / 9

*****************

അയേ ! സുതം ദേഹി ജഗത്പതേഃ കൃപാ –

തരംഗപാതാത് പരിപാതമദ്യ മേ ’

ഇതി സ്മ സംഗൃഹ്യ പിതാ ത്വദംഗകം

മുഹുര്‍മ്മുഹുഃ ശ്ലിഷ്യതി ജാതകണ്ടകഃ

അർത്ഥം :-

***********

ഹേ ഗോപികളേ! ജഗദീശരന്റെ കാരുണ്യപൂരം പതിയുകനിമിത്തം ഇപ്പോള്‍ രക്ഷിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്ന കുമാരനെ എന്റെ വക്കല്‍ തരിക,” എന്നിങ്ങിനെ പിതാവ് വാരിയെടുത്ത് പുളകംകൊണ്ടവനായി അങ്ങയുടെ സുകുമാരശരീരത്തെ വീണ്ടും വീണ്ടൂം ആലിംഗാനം ചെയ്തു.

ശ്ലോകം :- 42 / 10

******************

അനോനിലീനഃ കില ഹന്തുമാഗതഃ

സുരാരിരേവം ഭവതാ വിഹിംസിതഃ;

രജോപി നോ ദൃഷ്ടമമുഷ്യ, തത് കഥം ?

സ ശുദ്ധസത്ത്വേ ത്വയി ലീനവാന്‍ ധ്രുവം

അർത്ഥം :-

*************

ശകടത്തില്‍ മറഞ്ഞിരിക്കുന്നവനായി അങ്ങയെ വധിക്കുവാ‍ന്‍ വന്ന അസുരനൊരുവ‍ന്‍ ഇപ്രകാരം ഭവാനാല്‍ കൊല്ലപ്പെട്ടു; ഇവന്റെ പൊടിപോലും കാണപ്പെട്ടില്ല; അത് എങ്ങിനെ ? അവന്‍ പരിശുദ്ധമൂര്‍ത്തിയായ അങ്ങയി‍ല്‍ ലയിച്ചുപോയി തീര്‍ച്ചതന്നെ.

ശ്ലോകം :- 42 / 11

*******************

പ്രപൂജിതൈസ്തത്ര തതോ ദിജാതിഭിര്‍

വിശേഷതോ ലംഭിതമംഗലാശിഷഃ

വ്രജം നിജൈര്‍ബാല്യരസൈര്‍വിമോഹയന്‍

മരുത്പുരാധീശ ! രുജ‍ാം ജഹീഹി മേ .

അർത്ഥം :-

*************

അനന്തരം അവിടെ ഏറ്റവും പൂജിക്കപ്പെട്ടവരായ ബ്രഹ്മജ്ഞന്മാരായ ബ്രാഹ്മണരാല്‍ സവിശേഷം പ്രാപിപ്പിക്കപ്പെട്ട മംഗളാശിസ്സുകളോടുകൂടിയവനായിട്ട് സ്വതസ്സിദ്ധമായ ബാലക്രീഡകളാല്‍ ഗോകുലത്തെ മോഹിപ്പിക്കുന്നവനായ നിന്തിരുവടി അല്ലേ വാതാലയേശ ! എന്റെ ദുഃഖത്തെ ദൂരികരിക്കേണമേ.

ശ്രീമദ് നാരായണീയം ശകടാസുര

നിഗ്രഹവര്‍ണ്ണനം എന്ന

നാല്പത്തിരണ്ട‍ാം ദശകം സമാപ്തം

ഓം നമോ നാരായണായ